Siyah Sardunyalar / Nilgün ŞİMŞEK/ roman /Yitik Ülke Yayınları /2012

 

Nilgün Şimşek, “Siyah Sardunyalar” adlı harika romanıyla adeta ayna oluyor okura. Belki de ruhumuzun derinliğindeki mezarlığı fark etmemizi sağlıyor. Hüzünlü anıların ruhumuza verdiği zarar, beklediğimizden fazla olabilir. Ve bu duygularla hesaplaşmak bugünümüzü kurtarmaya yardımcı olabilir. Bu anıların işe yaramayanlarını nasıl ayıklayabiliriz dağarcığımızdan? Ve elbette ki hiç kolay değildir istemeden yaşanmamıza dâhil olan insan ve olayları hiç yaşanmamış gibi yok saymak! Bakınız, Nilgün Şimşek'in ana kahramanı Nazlı  bu konuda ne diyor;

 “Şimdi hemen susmak istiyorum. Küçük bir gülücükle yeniden hayata atılacağım ve atıldığım hayat bana kocaman bir kahkaha fırlatacak, tutmaya çalışacağım.”

Nazlı'nın iç savaşlarına ve yaşayamadıklarına içerliyorsunuz. Aslında dışarıdaki görüntümüz buz dağının  ucu belki de. Bu arada diğer kahramanların iç hesaplaşmalarında da hayrete düşüyorsunuz.
Evet, zordur acıtan anılardan kurtulmak! Hele de onları çağrıştıran eşyalara ve devingen yaşama şaşkınlık içinde bakarken. Bazen hoş bir anıyla hayat bulurken, bazen de daha kötüsünde takılı kalırız. Yazar bu noktada şöyle diyor;

 “Belki geçmişi cansız tanıklarla bir yerlerde muhafaza etmeye çalışırken, hiç unutmamaya, böylece hem geçmişte yaşananların, hem gelecekte yaşanacakların anlamlanmasını sağlamaya, hem de fırtınada nefes almaya ısrarla gayret ederken, fotoğrafların, kumaş parçalarının, gazete kupürlerinin hikâyelerini kafamızdan olduğu gibi değil de olmasını istediğimiz gibi yazıyoruzdur. Yazdığımıza ölümüne inanıyoruzdur. Önünde sonunda öleceğimizi düşünmeden… Ne çelişki! Yaşamak için ölüme ölümüne inanmak. Herkes kendinin mezarıdır derler ya… Bence herkes kendisinin mezarcısıdır. Belki de anılar aslında bizim yarattığımız, duygularla süslediğimiz, pek de masum olmayan yalanlardan başka bir şey değildir. İçine gömülür, yok oluruz.”

Ve bugüne tutunabildiğimiz anlar da olacaktır, eğer burnumuzun dibindeki değerbilirlerimizi hatalarıyla hoş görmeyi başarabilirsek… Akıcı dili ve olayları farklı pencerelerden değerlendiren yazarın harika üslubu ile Siyah Sardunyalar muhteşem bir kitap. Nilgün Şimşek’i kutluyor, başarılarının devamını dilerim.  

Ve kitaptan beğendiğim kısımlardan diğer alıntılar:

“Zaman taneleri… Zaman tanelerini sayıyorum” ‘Neleri?’ ‘ Otobüsleri…  Bir anda onlarca hikâyeyi taşıyorlar gözlerimin önünden. Birkaç saniyeliğine benim hikâyeme dâhil oluyorlar. Zaman gibi akıyoruz birbirimizin içinden…’ Nilgün ŞİMŞEK / Siyah Sardunyalar /Yitik Ülke Yayınları

“Sana mutluluğun resmini çizmeye çalışıyordum, son kalan boş yeri seninle doldurmaya gidiyordum sisli yolların içinden. Hayal kurmuyordum, tahmin yürütmüyordum, tanımını bilmediğim, eksikliğini hissettiğim duygulara dair. Son kıvamını bulmamıştı aşkım. Seni sonsuza dek kendime saklamaya biraz daha yaklaşıyordum. Kendi yükünün altında ezilen yaralı bir ruhun beni tamamlamasını bekliyordum nafile.”  Nilgün ŞİMŞEK / Siyah Sardunyalar /Yitik Ülke Yayınları

“Yaşamak, zaman denen boşluğu onunla bununla doldurmak değildir. İçimizdeki, dışımızdaki bütün detayların farkına varmaktır.” Nilgün ŞİMŞEK / Siyah Sardunyalar /Yitik Ülke Yayınları

Kezban ŞAHİN TAYSUN

Araştırmacı Mühendis Yazar